กลอนคิดถึง

อันขอบเขตความคิดถึงและห่วงใย   ทำให้ใจห่วงหาและอาธรณ์

คิดถึงคนไกล นานนักรู้ไหมที่ไกลห่าง
หัวใจดวงนี้ช่างอ้างว้าง รอคอยอย่างเดียวดาย
ว่างมากวันนี้โทรไปหาคนดีจะได้ไหม

  อยากบอกให้รู้ถึงคำที่ซ่อนอยู่ภายในว่า
คิดถึงเสียมากมาย แล้วพร้อมจะวางสายทันที
ถ้าบอกว่าคิดถึง เธอจะซึ้งและเชื่อไหม
ถ้าบอกว่าห่างใย จะยอมรับหรือไม่คนดี
เก็บความรู้สึกดีนี้เอาไว้ เพื่อในยามห่างไกลในวันหน้า
จะได้จดจำวันเวลา ที่ผ่านมานั้นมีค่าเพราะมีเรา
ฉันคิดถึงเธอเรื่อยมา ตลอดเวลาก็อยากอยู่ใกล้
เธอช่างมีอิทธิต่อจิตใจ เผลอรักเธอเข้าแล้วไงแน่ๆเลย
นั่งหมุนนาฬิกา แต่เวลาไม่หมุนตามใจฉัน
นั่งนับคืนนับวัน เมื่อไหร่จะถึงวันที่เราพบกันอีกที
อยู่ไกลกันบ้างก็ดี ฉันอยู่ที่นี้เธออยู่ที่นั่น
เราจะได้เรียนรู้ที่จะคิดถึงกัน ในความไกลที่ผูกพันและมั่นใจ
จะคิดถึงทุกนาทีที่ใจว่าง จะจัดวางเธอไว้ในใจฉัน
จะหยิบยื่นความห่วงหามาแบ่งปัน จะร่างฝันให้คืนวันเป็นของเรา
ไม่รู้เหมือนกัน ว่าทำไมต้องคิดถึงมากมายขนาดนี้
อยากพบเห็นหน้าทุกนาที อยากมีเธอไว้ที่หัวใจ
สายลมหนาวพัดมาเมื่อฟ้าสาง หมอกจางๆน้ำค้างพรมบนยอดหญ้า
อยู่กลางป่าบนดอยสูง คิดถึงขวัญตาเสน่หายังติดตรึงใจไม่เคยลืม

credit:wanzaa

นั่งเหม่อจ้อง มองดาว บนราวฟ้า
อยากรู้ว่า วันนี้เธอ มองเจอไหม
ดาวดวงนี้ ที่เราสอง เคยมองไง
ส่องสดใส สวยงาม อร่ามตา
ถ้ามองอยู่ จงรู้ไว้ ใครคนหนึ่ง
นั่งคิดถึง คนึงคิด จิตโหยหา
ฝากควมรัก ถักเรียงไว้ ในดารา
มองผืนฟ้า เวลาใด คงได้มัน

credit:เจ้าชายรัตติกาล

ฝากความคิดถึง ลอยไปในอากาศ
เพียงแค่มันพลั้งพลาด หรืออาจไม่ไปถึงเธอ
ให้บทเพลงนี้ ล่องลอยเรื่อยไปเสมอ
เพียงหวังได้พบเจอใครที่รอคนนั้น

credit:aungosung